Zaterdagavond 2 november was de derbyavond op sportpark ’t Braamkamp in Warnsveld. Het is een derby met een historie en waar spelers elkaar kennen. Niek Ruumpol van AZC meldt in de krant dat Warnsveldse Boys sinds 2004 de derby thuis niet meer hebben gewonnen van AZC. Sentimenten alom zijn aanwezig bij dit soort wedstrijden waar velen buiten het veld familie en vrienden zijn maar waar zaterdagavond in het veld bleek dat voetbal op een positieve manier ook oorlog kan zijn.
Na de motivatietekst uit de krant van Niek Ruumpol begon Warnsveldse Boys erg sterk aan de eerste helft. Er werd geconcentreerd en goed voetbal gespeeld. De Warnsveldse Boys waren veel in balbezit en drongen AZC ver terug op hun eigen helft. AZC speelde voetbal vanuit reactie door in de omschakeling direct diepte te gaan zoeken. Warnsveldse Boys kreeg mogelijkheden maar wist deze tot dat moment niet te verzilveren. Tegen de verhouding in scoorde AZC in de 38eminuut met een kopbal van Niek Ruumpol. Op de rand van de 16 meter kreeg AZC een vrije trap die via de lat terugkwam in het veld. Op de 2e bal reageerde alleen Niek Ruumpol waardoor de 0-1 op het scorebord kwam voor AZC. Warnsveldse Boys formuleerde binnen 4 minuten het antwoord. Thom Boeve kreeg halverwege de helft van AZC de bal en dreef met zijn linkerbeen de bal diagonaal naar binnen richting de 16 meter van AZC en zonder na te denken schoot hij de bal met zijn linker chocoladebeen in de uiterste hoek strak binnen. In de 42e minuut kwam de 1-1 op het scorebord. Warnsveldse Boys drong nog aan om de rust met een voorsprong in te kunnen gaan maar deze pogingen stranden zodat de elftallen met een 1-1 ruststand aan de thee begonnen.
In de 2e helft werd er een ander strijdplan door AZC op de mat gelegd. AZC ging meer de strijd aan met fysiek voetbal en de duels werden iets harder. Warnsveldse Boys is klimmende van uit een dal en werden dus direct getest op hun groei hierin. Het werd rommelig zonder dat het niveau van de 1e helft werd gehaald maar er gelden nu eenmaal andere wetten in een derby. De winst is in dit soort wedstrijden belangrijk en zoals “ De Generaal” Rinus Michels ooit zei: “ Voetbal is oorlog”. In de 78e minuut draaiende Stijn Obdeijn de 16 meter in na een steekpass van Thom Boeve. In de 16 meter werd Stijn Obdeijn neergelegd en de scheidsrechter Frank Sanders kon niet anders beslissen dan een penalty. Stijn Obdeijn nam hierin zijn verantwoordelijkheid en schoot Warnsveldse Boys naar de 2-1 voorsprong in de wedstrijd. Hierna ging AZC alles of niets spelen om de gelijkmaker op het bord te krijgen. Dat resulteerde in een rode kaart voor Raymond Steinvoorden na een charge op Stijn Obdeijn. Warnsveldse Boys hield stand in de hectische en soms harde eindfase en won de derby met 2-1 van AZC.
Een paar weken geleden schreef ik dat je van een berg kunt vallen maar dat je met karakter weer uit het dal moet klimmen. Een derby die je al 15 jaar niet meer in eigen huis hebt kunnen winnen zijn mooie ingrediënten om de weg naar boven verder te kunnen vervolgen. Zaterdag heeft Warnsveldse Boys laten zien dat niet woorden tellen maar daden en dat strijden iets anders is dan praten. De mentale weerbaarheid van Warnsveldse Boys is zaterdag getest tot de grens en ze hebben de test doorstaan door een 15 jaar oude ban te doorbreken en de punten in eigen huis te houden tegen AZC. Dit soort wedstrijden maakt voetbal leuk voor spelers en publiek. Volgende week staat de uitwedstrijd tegen Helios op het programma met nieuwe kansen want……van winst kun je ook maar 7 dagen genieten!
De foto mogen we gebruiken van Freddy Burgers, waarvoor dank.
Ook nu weer een fotoboek gemaakt door Suzanne Halfmouw.
En een sfeer fimpje van de avond.